"NÓS 2015" POESIA 16-7-2015

Met o.a. Rita, Hilde, Frans en Angelica. Onder leiding van Eddy Vereycken.

exposição "NÓS 2015 internacional"

Bem vindo à inauguração da exposição coletiva  "NÓS 2015".

No sábado, dia 4 de Julho às 16.00h.

Exposição "NÓS 2015" de dia 4de julho até dia 30 de agosto na " Geleria de arte PÁTIO VELHO" no Vale do Ferro.
patio-velho.blogspot.com
PS:  este fim de semana última oportunidade para ver a exposição "FÉNIX" de "ANNIE MOREELS" sábado 20 e domingo 21 de Junho. A partir de 12h00h.

Até breve.

Herman

968.83.63.43

Van harte uitgenodigd op de feestelijke opening van de groeps expositie: “ NÓS 2015”  Op zaterdag 4 juli om 16.00u.

Expositie "NÓS 2015" van 4 juli tot 30 augustus in “geleria de arte PÁTIO VELHO” 

patio-velho.blogspot.com

P.S: Dit weekend laatste kans om de expositie  “FÉNIX” van "ANNIE MOREELS" te komen bekijken. Zaterdag 20 en Zondag 21 juni. Vanaf 12.00u. 

Tot dan.

Herman

968.83.63.43.

Welcome to the inauguration of the exhibition "NÓS 2015". On Saturday, July 4 th at 16.00 o'clock.

Exhibition "NÓS 2015" from July 4 until August 30 in "  Geleria de arte PÁTIO VELHO"
patio-velho.blogspot.com

PS: This weekend last chance to see the exhibition "FÉNIX" from "ANNIE MOREELS ". Saturday 20 and Sunday 21 June. From 12:00 o'clock.

Until then.

Herman

eposição " IMAGINE"

Sabado dia 11 de abril às 18 horas “ avant première” exposição "IMAGINE"  com jantar e
seguido pela apresentação de fotografias e histórias de Herman Mertens, contada por Suéli Alexandra e Eddy Vereyken na "galeria de arte PÁTIO VELHO"

Marque já ( antes do dia 5 de abril, lugares limitados ) o seu lugar na mesa para o jantar à 

€ 12,50 pp. ( prato principal, sobremesa e café incluído. Excluindo bebidas.)

Email: patiovelhovaledoferro@gmail.com

Tlm: 968.83.63.43

 

Zaterdag 11 april om 18u  “ avant première” expositie “ IMAGINE” met diner vooraf en

gevolgd door de voorstelling van foto’s en bijpassende verhalen van Herman Mertens, gebracht door Suéli Alexandra en Eddy Vereyken in “ galeria de arte PÁTIO VELHO”

Reserveer nu (ten laatste 5 april 2015,  beperkte plaatsen )  voor de voorstelling en uw plaats aan tafel voor het diner à 12.50€ pp. ( Hoofdschotel, dessert en koffie inbegrepen. Exclusief dranken.)

Email: patiovelhovaledoferro@gmail.com

Tlm: 969.83.63.43

 

a partir de domingo dia 12 de abril entrada livre.

vanaf zondag 12 april vrije toegang.

Gerrit Komrij

In het kleine cafeetje, voor de gelegenheid omgetoverd tot uitvaart plek, werd er nog even nagepraat over ieders ervaringen, korte of intense ontmoetingen met Gerrit Komrij. Al vlug week de conversatie af naar de dagelijkse gang van zaken en wat we morgen al dan niet om handen hadden. Als de broodjes met kaas en ham de geïmproviseerde tafel vulde kwamen de gevoelens van rouw en verdriet nog even boven. Heel even maar. Het volgende rondje Sagres bracht ons weer in het Portugese leven en verdreef de pijn die we niet wilde voelen.

Enkelen gingen door en maakten van deze trieste dag een feestdag ter ere van, en weet je nog, en als ik toen, en hij zij zus, of hij deed zo.

Bedankt Gerrit voor deze mooie dag.

Herman.

Kunstgalerie “PÁTIO-VELHO” opent zijn deuren.

Het feest kan beginnen.

Dit korte filmpje (zie vorig bericht), heb ik enkele jaren geleden gemaakt in een afgelegen bergdorp in de Serra da Estrela. De eenzame man, die zich door mij niet liet storen, genoot voluit. De feestmuziek, de ritmische klanken, de wimpels en de sfeerverlichting waren voor hem voldoende om er helemaal alleen voor te gaan. Deze kans liet hij niet liggen.

  

Ook wij gaan feesten! 

Op 27 mei is het dorpsfeest in Vale do Ferro.

Het openingweekend van onze kunstgalerie zaterdag 26 en zondag 27 mei, is dan het hoogtepunt van de festiviteiten.

Heel de maand juni is onze kunstgalerie “PÁTIO-VELHO” elk weekend open. 

         

SINT MAARTEN / SÃO MARTINHO

Een liedje op verzoek van "os meus netos" (mijn kleinzonen) met de groeten aan de jufkes. 

van Avô uit Portugal.

voor de melodie zie het vorige bericht;

"Desenhos e Música do dia de S. Martinho"

"Uma, duas, três castanhas 
Eu te vou dar 
Uma, duas, três castanhas
Para brincar!

Castanhas quentinhas
Ao lume a estalar

Nós vamos assá-las 
Até nos fartar!" (bis)

"Een, twee, drie kastanjes
zal ik aan je geven
Een, twee, drie kastanjes
Om te spelen!


Warme kastanjes
in het vuur zullen ze poffen
We gaan ze roosteren
Tot we ploffen (tot we genoeg hebben)

Desenhos e Música do dia de S. Martinho

december 2010 "Tijdloos"

Tijdloos.


Als ik het bordje “estação” op mijn route tegenkom ga ik meestal even die richting uit.
De vele stations, vooral kleinere, met een hoog Märklin gehalte, zijn doorgaans goed onderhouden.
Aantrekkelijker voor mij zijn deze die al enige tekenen van verval vertonen, of erger waar zelfs de sporen, die van een station een station maken, zijn verdwenen.
Oliveirinha-Cabanas ligt aan de drukke “Linha da Beira” en heeft behalve doorgaande sporen ook een doodlopend roestig spoor dat leidt naar een verlate loods en de met wilde kruiden overgroeide kade.
Op het perron hangt boven de houten zitbank een mooie oude klok zonder wijzers.
Ze toont symbolisch de tijd waarin ik wil leven, en geeft mij het gevoel van rust en tijdloze onbezorgdheid.
In schril contrast de voorbijrazende Sud Expresso, enkele uren voordien vertrokken in Santa Apalónia. Nippend aan hun aperitief flitst de Beira aan de reizigers voorbij. Ik kijk even op het merkwaardige uurwerk, en vraag mij af hoe laat zij in Parijs zullen arriveren?
Onderweg naar het nieuwe jaar is voor velen de klok onmisbaar en bepalend voor de feestvreugde. In de “Beira” is dat niet anders. Het “estação” Oliveirinha-Cabanas maakt hierop gelukkig een uitzondering.

Ik moet er weer eens dringend naartoe.

Herman.

november 2010 "O meu amigo Benjamim"

O meu amigo Benjamim


Ik kom zojuist van de begrafenis van mijn vriend Benjamim. Zijn vrouw en zoon ontroostbaar snikkend bij de open kist. Nog een laatste poging hem terug te roepen.
Tevergeefs.
Het is iedere keer weer moeilijk dit grote verdriet te dragen en er zelf zo nauw bij aanwezig te zijn.
Denkend aan de grote sterke man, die stilaan minder en minder sterk werd en minder en minder groot leek, werd de kist zwijgzaam gesloten en zachtjes neergelaten.
Toen ik Benjamim anderhalf jaar geleden leerde kennen had hij zich al neergelegd bij de onherroepelijke achteruitgang van zijn gestel. Dit maakte van zijn leven een bij voorbaat verloren gevecht.
De drukte in het anders zo rustige bergdorp was rouwig, de vele vrienden en familie slenterde wezenloos achter de kist aan. In de smalle straten hing het wasgoed aan de hoog gespannen draden te drogen. Als wapperende "bandeiras" voor onze grote held die voor de laatste maal passeerde.

Verder bleef het stil.

Herman.